Absoluut en relatief gehoor, wat is dat? Een absoluut gehoor (soms ook perfect gehoor genoemd, wat niet helemaal hetzelfde is) is het vermogen van een luisteraar om tonen muzikaal te benoemen zonder eerst een referentietoon te hebben gehoord. Het absoluut gehoor komt slechts bij een minderheid van de muzikale luisteraars voor en kan variëren wat betreft nauwkeurigheid en toepassingsgebied. Absoluut gehoor gaat hand in hand met relatief gehoor. Een groot verschil tussen deze twee is dat je bij een relatief gehoor wel afhankelijk bent van een referentietoon.
Veel musici hebben een relatief gehoor, omdat het relatieve gehoor wel te trainen is. Dit wordt gedaan door middel van solfège oefeningen, die er onder andere uit bestaan dat de leerling in staat is intervallen te onderscheiden en akkoorden te benoemen na een referentietoon te krijgen. Deze training van het relatief gehoor kan er bijvoorbeeld in resulteren dat een relatief absoluut gehoor ontstaat. Kort samengevat : een absoluut gehoor is een aangeboren “afwijking” in de positieve zin, een relatief gehoor krijgt men door te trainen op gehoortraining oefeningen.